over de maalderij
Eigendoms- en bewoningsgeschiedenis
- ca 1851: koetshuis
- ca 1892: bouw van een nieuwe vleugel, de melkerij
- 1902 – 1904: Gustaaf Pauwels bewoont het woonhuis
- 1904 – 1912: Kapelaan Van Haelst woont in het woonhuis. het koetshuis doet dienst als tijdelijke noodkerk.
- 1917: Arenberg verkoopt (cijnspacht) woonhuis en voormalige noodkerk aan Juliaan Poppe.
- 1919: Juliaan Poppe verkoopt het cijnsrecht op een perceel grond met het woonhuis, maalderij, stallingen aan Joseph Rosseel, molenaar te Meerdonk
- 1921: Joseph Rosseel verkoopt het cijnsrecht op een perceel grond met het woonhuis, maalderij, stallingen aan zijn zoon Eduard Rosseel (°1892)
- 1952: Leon Vercruyssen (x Jeanne Rosseel) neemt de maalderij over
- 1978: stopzetting van de activiteiten, verkoop van het eigendom en gedeelte van de inboedel aan de Belgische Staat
- 2008: Leon Vercruyssen en Jeanne Rosseel verlaten de maalderij.
- 2016: vzw Prospersite neemt de maalderij en het woonhuis in erfpacht voor 75 jaar
© Simon Callens
© Freddy Buys
Historische functies
Prospersite Onthaalpoort vzw
Een twintigtal liefhebbers van de Prosperhoeve en -polder richtten op 21 augustus 2015 de nieuwe vzw Prospersite Onthaalpoort op. Deze nieuwe vereniging wil de Prosperhoeve zijn historische grandeur en zijn plaats in het landschap terugbezorgen en een relevante functie geven die nauw aanleunt bij de oorspronkelijke. Daarnaast koestert de vzw de ambitie en inhoudelijke werking te ontwikkelen aansluitend bij de ontwikkeling van het nieuwe grensoverschrijdend natuurgebied Grenspark Saeftinghe.
De eerste zorg van de vzw is echter de maalderij. In januari 2016 nam de vzw het gebouw van W&Z in een erfpacht voor de duur van 75 jaar. De komende jaren zullen de vrijwilligers besteden aan de renovatie van het gebouw, zodat het weer de eeuwen kan trotseren. Hiermee gaat een flink bedrag gemoeid, waarvoor onophoudelijk naar sponsoring wordt gezocht.
Een belevingscentrum met Europese steun
Na de renovatie krijgen de maalderij en het woonhuis een nieuwe functie.
Onder leiding van de EGTS Linieland van Waas en Hulst werkt de vzw binnen het Leaderproject ‘Agrarische eigenheid: Waas toeristisch potentieel’ aan de inrichting van een interactief belevingscentrum en onthaalpunt.
Het gesubsidieerde gedeelte zal voor de zomer van 2019 afgerond zijn. Fietsers, wandelaars, vogelspotters , erfgoedliefhebbers, … zullen er kunnen kennismaken met Prosperpolder oude en nieuwe stijl.
Prentbriefkaart van de aanleg van de Hedwigepolder in 1904.
© GAB, collectie L. Maes.
Fragment uit een prentbriefkaart van hoofdwoning van de Prosperhoeve omstreeks 1914.
© Collectie HHKLvB.
Onze vrijwilligers
Luc Vermeulen + 5 oktober 2023
Vandaag zijn we hier allen samen gekomen met pijn en stil verdriet om Luc te begeleiden naar zijn laatste rustplaats.
Dit heengaan overvalt ons zo onverwacht. Luc bruiste nog van energie en positieve levenslust. Hij was nog net gezond verklaard en zou het nog wel wat jaren volhouden.
Bij dit heengaan betuigen we ons christelijk medeleven aan echtgenote Marleen, de kinderen, kleinkinderen en familie. Door onze aanwezigheid steunen we hen bij dit zware verlies en hopen we dat ze uit de herinnering aan Luc, het koesteren van zijn mens zijn, een zachte glimlach om zijn bewaarde uitspraken en fratsen kracht zullen putten om persoonlijk, om als gezin en als familie opnieuw vreugde te vinden in het dagelijkse leven.
Ook wij vrienden en kennissen betuigen vandaag onze wil om Luc niet te vergeten, hem in onze gedachten en ons hart levendig te herinneren.
Luc was een kerel met uitgesproken meningen. Hij kon vurig debatteren over alle thema’s waarmee onze samenleving wordt geconfronteerd en ijverde steeds tegen alle mogelijke onrecht.
Luc leerde ook van kleins af werken in het grote gezin Vermeulen, was verschillende jaren actief als leider in de chiro., toen nog in hun lokaal aan de Kreek, engageerde zich als vakbondsafgevaardigde gedurende zijn ganse loopbaan, was actief in de gecoro, het gemeentelijk adviesorgaan inzake ruimtelijke ordening en tot gisteren was zijn motto: arbeid adelt.
Zo engageerde hij zich reeds in 2017 in onze vzw prospersite voor de renovatie van de Maalderij.
Luc had veel technische vaardigheden, schuwde de fysieke arbeid niet, dacht goed na over de te volgen aanpak en keek steeds vooruit naar nog aan te pakken werkpunten, elektrische kabels trekken, de motor mee cleanen, metsen, schilderen, kleine pleisterwerken, de houten zoldering herstellen, niets was te zwaar voor Luc.
En tijdens de middag bij het verorberen van onze boterham of onder avond bij een fris pintje verbeterden we de wereld, maakten we plannen voor de volgende werkdag en droomden we van een totaal gerenoveerde maalderij.
Luc kon ook de toevallige onaangekondigde bezoekers fier rondleiden in het gehele gebouw tot op de zolder om alle gerealiseerde werken toe te lichten.
Een veertiental dagen geleden ontfermde hij zich nog over het oude verroeste hekwerk in de Lange straat. Dit hek leidde rond de jaren 1850 de bezoeker via een lange oprijlaan doorheen een hoogstamboomgaard, nu een stuk weiland rechtover de leegstaande boerderij van Fons Van den Berghe zaliger, naar de herenwoning van de rentmeester. Luc ontfermde er zich over: de fundering aan het hek bloot leggen, het roest wegschuren, een nieuwe laag met rode menieverf.
Dit hekwerk getuigt vandaag van de enorme gedrevenheid en inzet van Luc om het erfgoed in Prosper te bewaren.
Luc bewaarde opnieuw een stuk verleden voor de toekomst. Hij leek me de laatste maanden ook bedachtzamer, milder maar toch met die focus om ons project tot een goed einde te brengen.
Luc is daar enorm goed in geslaagd. Hij mag nu rusten in vrede.